Sevgili Duneçka,
Gözüm uzakları görmüyor,biliyorsun miyopum.Ama kulağım uzakları duyuyor,müzik gibi geliyor hayat bana.İnsanların kullandıkları her sözcük,ses tonları uzun bir senfoninin parçası gibi,bazen eşsiz bir arpej oluyorlar,bazen sinir bozucu,uyumsuz akorlar,harmoniler oluyorlar.Ve ben bu senfoninin yazarı,kayboldum şarkımın içinde,kalbimin derinliklerinde bir ışık var hala,bana yolu gösteren.
Sevgili Duneçka,ışıklar var ya,hepsi bir şeyler anlatıyor biliyor musun? Öğlen güneş tepedeyken bir şeyleri,ruhunu,hissettiklerini bize haykırıyor.Batarken kırılıyor,karanlık çökerken bize sitem ediyor.Sevgili Duneçka,her gün gökyüzünün benzer tablolar oluşturduğunu sanıyoruz ya,yanılıyoruz,her gün farklı bir şarkı,özleri aynı,gözleri farklı.Fotonlar bize çarpıp enerjilerini veriyorlar ya,aslında her seferinde farklı çarpıyorlar.
Bazen güneşten bunalırken üşürsün Duneçka,yani böyle işte,hayat koca bir dramatizm ile kuru bir realizmden ibaret bazen.Bazen metafizik bir sahne.
Duneçka bunları sana niye anlatıyorum bilmiyorum.( Daha klasik bir cümle kurabilir miydim? ) Ama öyle bilmiyorum gerçekten.
Sen gururlu bir kızsın,akıllısın,güzelsin,asilsin.Beni sen anlarsın diye düşündüm belki de.Çünkü ruhum koyu mavi,lacivert ve siyah çırpınışlar içinde,pembe,turuncu ve kızıl bir isyana ve anlayışa ihtiyacım var heralde ve en önemlisi beyaza,saflığa ve asalete yani mermer rengine ihtiyacım var.Biraz cüretkar olduğumu biliyorum Duneçka,kusuruma bakma,yeşilliğimden ileri geliyor bu hareketlerim.
Sevgili Duneçka,hani bazen deniz kenarında otururken akşam vakti,ay gökte parlar ve tektir,kendisinden başka hiçbir şeyin gözükmesini istemez.O ay'ı çevreleyen karanlık olmak istiyorum ve böyle hissetmemi sağlayacak bir tek sen varsın dünyada Duneçka! Ölmekte olan vücuduma bir nefes olabilirsin Duneçka.
Biliyorum,çıkarlarımdan dolayı seni seviyormuşum gibi geliyor sana ama inan ki seni sevmeme sebep olan sana muhtaç olmam değil,sana muhtaç hissetmeme sebep olabilmendir. Evet Duneçka,geleneklerinizi,tabularınızı,rutinlerinizi hiçe sayıyorum ve seninle bu kadar açık konuşuyorum.Çünkü ben buyum ve seninle maske takmamdansa yüzümü göstermemi tercih edeceğini biliyorum. Duneçka,hastayım,dengesizim,dalgınım,yorgunum,yanlışım ve hayalperestim ve bütün bunlarla seni seviyorum,geri dönmesen bile bundaki dürüstlüğün ve samimiyetin için minnettarım.
Tüm kalbimle seni seviyorum dünyanın en güzel tablosu.
13.08.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder