Kapıda isimler soruluyor her gün
Şiirlerin bile tadı yok bu ölüm sirkinde
Gülümsemek ise yabancı
Aciz
Korkak
Sahtekarca
Ve gerçek…
Arıyor milyonlarca yaşlı göz varlıklarını
Nerede hata yaptık?
Mertçe bakıyor gözleri çocukların
Onlardan korkmayacaktık
Orada hata yaptık
Yılanı bile severdi Ali İsmail
Ve gülümserdi onlar
İliğimizi kurutmak isteyenlerin aksine
Onlar bizim için yaşardı
Onlardan korkmayacaktık
Orada hata yaptık
Bir fırtına esiyor,soğuk,zalım,ve aşındırıcı
Ellerinde kandillerle koşuyorlar
Sönmez onların kandilleri
Hakk onların yanındadır
Ve fırtına var gücüyle saldırdığında
Onların ateşleri coşar
Yangın olur adeta,fırtınanın ortasında,karların üstünde bir
yangın
Ve bu yangına bir saldırmaya görsün fırtına
Kavrulur ateşler içinde,isi kalmaz ki külü kalsın
Peki biz üşüyenler
Fırtınanın iyi anına gelirde belki bize esmez diye
Başkalarının daha çok üşümesine göz yumduk
Ateşe kar attık
İşte orada hata yaptık
Sönmez ama ateşi o gözlerin
Yeri gelir azalır
Yeri gelir yıllarca bir mağarada bekler fırtınanın
azalmasını,üşüyenlerin akıllanmasını
Bindir bir olur sönmez
Bir kıvılcıma bakar
Dünya kavrulur
Ve o gün ateşe kar atanlar
Şerefsizce
Yüzsüzce
Namussuzca
Kaçarlar…
'' Devrim Şehitlerine ''
